XXXIV Niedziela Zwykła w Roku A  

UROCZYSTOŚĆ CHRYSTUSA KRÓLA

TO JEST KRÓL! /Łk 23, 35 - 43/

Gdy lud patrzył na Jezusa,
Jak w okrutnych mękach konał,
Jeszcze chcieli Mu podokuczać.
Również Męką mówił do nas.

Jeśli jesteś Królem Żydów,
-Tak szydzili Zeń żołnierze -
Pierwej więc sam Siebie wybaw,
A zaczniemy w Ciebie wierzyć.

On jest przecież tym wybranym,
By ratować Lud swój z nędzy.
Synem Ojca miłowanym,
Choć był w takiej poniewierce.

Tyś jest Królem nad Królami,
Panem dziejów, Twórcą, Mocą.
Jesteś przecież Bogiem z nami,
Chłodem w znoju, Światłem w nocy.

Jesteś Królem naszej ziemi,
Przez Lud wierny Ty wybrany.
Nasze życie pragniesz zmienić
I z niewoli nas ocalić.

Przymnóż, Jezu, w nas wierzenie,
Jak łotrowi na tym palu,
By usłyszeć Twe zapewnienie:
“Dzisiaj ze mną będziesz w raju".

Autor: Bogdan Mroziński 

 

XXXIII Niedziela Zwykła w Roku A  

ZARADNOŚĆ Mt 25, 14 - 30: "Dobrze sługo dobry i wierny"

Pewien człowiek z przypowieści
Myślał o swojej podróży,
A majątek - swoje włości -
Sługom wiernym miał powierzyć.

Jeden dostał pięć talentów,
Drugiego dwoma obdarował,
A trzeciemu - nie bez lęku -
Jeden talent ofiarował.

Kiedy wrócił w swoje strony,
Rozliczenie zrobił sługom.
Pierwszy - talenty puścił w obieg,
Zysk uzyskał nie za długo.

Ten co dwa otrzymał w darze,
Dwa pomnożył: miał ich cztery.
Pan z nagrodą się nie zżymał,
Bardzo się okazał szczery.

Tylko ten, co miał jednego,
Dół wykopał i go schował.
Pan poganił sługę tego,
Że nie umiał nim szafować.

Każdy z nas otrzymał dary.
By pomnożyć jak ci słudzy.
Nie stój w miejscu. Nie masz wiary,
By pomnożyć jak ci drudzy?

Autor: Bogdan Mroziński

 

XXXII Niedziela Zwykła w Roku A  

ROZSĄDEK Mt 25, 1 - 13: "Czuwajcie, bo nie znacie dnia"

Trzeba zawsze być gotowym,
Jak te panny z przypowieści,
Na spotkanie z "Panem Młodym",
Gdy obecność swą obwieści.

Wzięły lampy panny owe,
Lecz nie wzięły doń paliwa.
Pięć z nich było już gotowe,
Miały z sobą też oliwę.

Gdy rozległo się wołanie:
Młody Pan już tu nadchodzi”,
Weszło pięć tych mądrych panien,
Nierozsądne tkwią na dworze.

Mądre weszły na wesele,
A tym drugim drzwi zamknięto,
Bo wezwanych jest zbyt wiele,
Czuwających jak od święta.

Czuwać trzeba w każdej chwili,
Być gotowym, gdy zawoła.
Czoła przed Nim musisz schylić,
Kiedy zabrzmi głos Anioła.

 Autor: Bogdan Mroziński

 

 

XXXI Niedziela Zwykła w Roku A   

WSKAZÓWKI Mt 23, 1 - 12: "Kto się wywyższa będzie poniżony"

Gdy przemawiał do zebranych,
Byli też uczniowie Jego.
Za Mojżesza, według planów,
Są uczeni Prawa tego.

Czyńcie więc i zachowujcie
Wszystko, co wam oni mówią.
Zasad ich nie naśladujcie,
Bo ich czyny są obłudą.

Niech nie mówią na was “Rabbi”,
Bo jest Jeden Nauczyciel,
Wszyscy zaś jesteście braćmi.
Chrystus to wasz Odkupiciel.

Niech największy sługą będzie,
Służyć ma każdemu z braci,
Ma być świadkiem Boga wszędzie
I w miłości się zatracić.

Każdy, kto się zbyt wynosi,
Nisko będzie postawiony.
A ten, co pokorę nosi,
Będzie przez nią wywyższony.

Autor: Bogdan Mroziński 

 

XXX Niedziela Zwykła w Roku A  

NAJWIĘKSZE PRZYKAZANIE Mt 22, 34 - 40: "Będziesz miłował"

Saduceuszom Jezus zamknął usta,
Bo nie wierzyli, że zmartwychwstaną.
Oni trzymali się wciąż swoich ustaw,
Chcieli podważyć nauczanie Pana.

Jeden z uczonych, biegły w ich Prawie,
Zapytał Jezusa - poddając próbie,
Które największe jest to przykazanie,
By w swoim życiu się nie zagubić?

Będziesz miłował Boga całym sercem,
-Tak Jezus do niego trafnie odpowie-
Całą swą duszą i całym umysłem,
To jest największe w całym tym Prawie.

A drugie podobne jest do pierwszego,
Które wynika z miłości do Boga.
Będziesz miłował swojego bliźniego,
To jest jedyna - do miłości droga.

Wszak kochać Boga trzeba najgoręcej,
Za wszystko, co nam swą miłością daje,
Przecież to Jemu winniśmy najwięcej,
A tej wdzięczności nam ciągle nie staje.

Na tych przykazaniach opiera się Prawo,
Jezus powiedział do owych uczonych.
Każdy z nas musi przed tą prawdą stanąć,
W bezkresnej miłości ku Bogu zatonąć.

Autor:   Bogdan Mroziński

 

XXIX Niedziela Zwykła w Roku A  

PRZEWROTNOŚĆ Mt 22, 15 - 21: "Oddajcie Bogu co jest boskie"

Jak przyłapać Go na słowie?
Naradzali się uczeni.
Zapytajmy co nam powie,
Zgodnie z prawdą - czy coś zmieni?

Powiedz nam co o tym sądzisz,
Drogi Bożej w Prawdzie uczysz.
Każdy z nas nie chce błądzić,
Bo podatek płacić musi.

Wystawiacie mnie na próbę
-Rzecze Jezus do zebranych-
Wciąż czyhacie na Mą zgubę.
Chcę zobaczyć wasze dane.

Czyja to jest podobizna?
Czyj ten napis tu widnieje?
Każdy z was to musi przyznać,
Że to jest cesarza dzieło.

Cesarzowi dajcie jego,
Bo mu słusznie się należy.
Bogu zaś dajcie samemu,
Co głęboko w sercu leży.

Autor: Bogdan Mroziński

 

XXVIII Niedziela Zwykła w Roku A 

UCZTA WESELNA Mt 22, 1 - 14: "Przyjdźcie na ucztę"

Jezus mówił do kapłanów
W przypowieściach o Królestwie.
To historia Bożych planów,
Które tworzył dla nich jeszcze.

Król wyprawił wielką ucztę,
Posłał sługi do proszonych.
Ubiłem woły - zwierzęta tuczne,
Jest gotowe - mówił do nich.

Lekceważąc zaproszenie,
Srogo z nimi postąpili.
Ku królewskiemu zdumieniu,
Znieważyli i zabili.

Uczta wprawdzie jest gotowa,
Lecz proszeni nie są godni.
Za nic mają moje słowa,
Do pogardy tylko zdolni.

Pan zaprasza nas do nieba,
Przygotował miejsce przecież.
Tak niewiele nam potrzeba,
Kocha nas - my Jego dzieci.

Autor: Bogdan Mroziński 

 

XXVII Niedziela Zwykła w Roku A 

POŻĄDLIWOŚĆ Mt 21, 33 - 43: "Uszanują Mojego Syna"

 

Chcąc objawić Prawdę Żywą,
Przypowieści im przedkłada.
Patrzą na to jakoś krzywo,
Ich słabości do nich wkłada.

Ziemia jest jak ta winnica,
Wysłannicy to prorocy,
A dzierżawcy to rolnicy,
Którzy zbierali owoce.

Zamiast oddać słuszne plony,
Ci, schwytawszy ich, pobili.
Innych zaś, co przyszli po nie,
Kamieniami obrzucili.

Wysłał przeto swego Syna,
Uszanują Go, na pewno.
Lecz podobnie postąpili,
Na krzyżowe wbili drewno.

Kamień, który odrzucili,
Stał się kamieniem węgielnym.
Chociaż srogo postąpili,
Mocą Jest - Zbawieniem pewnym.

Autor: Bogdan Mroziński

 

XXVI Niedziela Zwykła w Roku A 

WYRZUTY SUMIENIA Mt 21, 28 - 32: "Wyście Mu nie uwierzyli"

Jezus daje porównanie,
Żeby bardziej Go zrozumieć:
Co jest dobre w Bożym planie
I co każdy z nas ma umieć.

Pewien ojciec miał dwóch synów,
Chciał ich wysłać do winnicy,
Bo przez słowa idą czyny.
Wszak na synów można liczyć.

Jeden odparł, że nie zdoła,
Lecz po czasie się rozmyślił.
Drugi - “Dobrze” - począł wołać
Lecz do pracy - ani myśli.

Kto wypełnił ojca wolę?
To ten pierwszy - powiedzieli.
Bo kto jest na Bożej roli,
Musi się w to Słowo wcielić.

Przyszedł Jan do was prawdziwie,
Wyście mu zaś nie wierzyli.
Tuż przed wami Jezus Żywy,
Wyście Jego wyszydzili.

Słuchaj pilnie Głosu Boga,
W sercu swoim Go rozważaj,
Wcielaj w życie - taka droga.
Jego chwałę wciąż pomnażaj.

Autor: Bogdan Mroziński 

XXV Niedziela Zwykła w Roku A 

ZAPŁATA Mt 20, 1- 16a: "Idźcie i wy do winnicy"

Jezus mówił w przypowieściach,
Wszyscy chętnie Go słuchali,
A uczniowie w szczególności
Z Niego wzór nauki brali.

Miał właściciel swą winnicę,
Lecz nie było robotników.
Stali oni po próżnicy,
On zaś szukał najemników.

Zgodził z nimi za denara,
By w winnicy pracowali.
Każdy z nich się dobrze starał
I zapłatę - otrzymali.

Ci, co przyszli na ostatku,
Po denarze otrzymali.
Ci, co byli od początku,
Tyle samo też dostali.

Bóg nas pilnie potrzebuje,
W niebie czasu się nie liczy.
Wieczne szczęście oczekuje
Już na Bożej tej winnicy.

Autor: Bogdan Mroziński

 

XXIV Niedziela Zwykła w Roku A 

PRZEBACZENIE Mt 18, 21 - 35: "Nie twierdzę, że siedem"

Piotr skierował do Jezusa
Zapytanie takiej treści:
Czy przebaczyć zawsze muszę?
W mym umyśle się nie mieści.

Król na dworze miał dłużnika
- Jezus zaczął swą przypowieść -
Postanowił go rozliczyć
Potem jednak mu darował.

Ten, spotkawszy swego sługę,
Który winien, od niechcenia
Zaczął dusić go za długi,
Potem wtrącił do więzienia.

Jesteś bardzo złym człowiekiem
- Rzecze król do tego sługi -
Czy nie mogłeś z karą zwlekać,
Wybaczając jego długi?

Jeśli szczerze nie przebaczysz
Winę, którą w sercu nosisz,
To Mój Ojciec nie przebaczy,
Choćbyś nie wiem jak Go prosił.

Autor: Bogdan Mroziński

 

XXIII Niedziela Zwykła w Roku A 

ZACHĘTA

Jak ludzi zachęcić do wiary w istnienie,
Że Bóg jest naprawdę, że kocha i czeka?
Czy przykład pomoże tu zmienić myślenie,
Bo czas wciąż płynie i nie ma co zwlekać.

Obmyci Chrztu Świętego wodami w kościele,
Niosący przez życie jego namaszczenie...
Jak trudno wiarę w swoje życie wcielić
I płonąć tym blaskiem, żarliwym płomieniem.

On Jest tu Obecny! Nie może być inaczej!
Swoim Boskim istnieniem ciągle towarzyszy.
Drogę do Niego śladem krwi zaznaczył,
Nie znajdziesz Go w świata hałasie, tylko w ciszy.

Wciąż tutaj obecny w Świętym Sakramencie,
Chociaż niewidoczny naszym ludzkim okiem,
Tu czeka na nas w każdym dnia momencie
I pragnie nas objąć swoim Boskim wzrokiem.

Nie mów: “Nie mam czasu, bo długo pracuję.”
On czeka na ciebie. Ma pieczę nad światem.
Na twój dialog czeka, bo ciebie miłuje.
Twych zwierzeń wysłucha, by stać ci się bratem.

O Jezu najsłodszy, co kochasz człowieka,
Tchnij swojego Ducha na Twoje stworzenie,
By chwalił swego Pana, nigdy nie narzekał
I przylgnął do Ciebie każdym swoim tchnieniem.

 Bogdan Mroziński

 

XXII Niedziela Zwykła w Roku A 

ZAPOWIEDŹ Mt 16, 21-27: "Syn Człowieczy będzie zabity"

Chcąc swych uczniów przygotować,
Zapowiada swe odejście:
“Będą wkrótce prześladować
W Jeruzalem wielkim mieście.

Nie lękajcie się niczego,
Znowu będę wiecznie żywy,
Zmartwychwstanę dnia trzeciego,
Boć już teraz patrzą krzywo.”

Piotr Jezusa upomina:
“Nigdy Ci się nie przydarzy.”
“Precz szatanie - twoja wina,
Bo nie widzisz Bożych zdarzeń”.

Jeśli chcesz iść za Jezusem,
Zrzeknij się samego siebie.
Weźmij krzyż swój - nie z przymusu -
I naśladuj Go - tak trzeba.

Bo kto życie swe szanuje,
Cały świat dla niego kupi,
Wtedy Jezus oszacuje,
Że swą duszę w piekle topi.

Autor: Bogdan Mroziński 

 

XXI Niedziela Zwykła w Roku A 

WYZNANIE - Mt 16, 13 – 20: „Ty Jesteś Chrystusem”

 

W Cezarei Filipowej

Jezus poddał uczniów próbie.

Kto Ja jestem kto mi powie

Za kogo mają mnie ludzie?

       Jedni mają za Chrzciciela

       Jeszcze inni za proroka.

       Tych opinii jest tak wiele        

       Trudno jedną trafną dobrać.

Kim Ja jestem według braci

Z wami cały czas przebywam

Powiedz prawdę nic nie tracisz

Niech ta prawda będzie żywa.

       Jesteś Panem i Mesjaszem

       Tak Piotr wyznał swemu Panu.

       Ty przyszedłeś swoim czasem

       By zbawienie przynieść dla nas.

Jezus daje mu odpowiedź

Skałą jesteś drogi Piotrze.

Na tej skale stanie kościół

Żadna moc mu się nie oprze.

Autor: Bogdan Mroziński

 

XX Niedziela Zwykła w Roku A 

TROSKA I WIARA Mt 15, 21 - 28: "Synu Dawida zmiłuj się"

“Zmiłuj się nade mną, Panie!”
-Wołała kobieta za nimi.-
“Zły duch ma nad córką panowanie
I dręczy ją całymi dniami.”

“Zostałem posłany do owiec”
- powiedział Jezus do niej-
“Z domu Ludu wybranego.
Do tych posłał Mnie Ojciec.”

“-Chleba dzieciom trzeba dać,
Nie wypada im zabierać.”
“-Dobro wszędzie trzeba siać,
Resztki musi ktoś pozbierać.”

“Wielką wiarę w sobie masz”
- Rzekł jej Jezus po tych słowach.-
“Niech się stanie wola twa,
Córka twoja już jest zdrowa.”

Trzeba jednak mocno wierzyć,
Że Bóg prośby wysłuchuje.
Każdą próbę można przeżyć,
Którą życie nam zgotuje.

Autor: Bogdan Mroziński

 

XIX Niedziela Zwykła w Roku A 

"JA JESTEM'' Mt 14, 22 - 33: "Nie bójcie się"

Odprawiwszy uczniów łodzią,
Oraz ludzi, którzy przyszli,
Sam natomiast znów odchodzi,
By się modlić w samotności.

Łódź tymczasem, wiatrem pchana,
Płynie wśród spienionych fali.
Nagle pośród wodnej toni
Coś widnieje - postać w dali.

Idącego po jeziorze,
Przestraszyli się uczniowie.
Zjawa jakaś? Być nie może!
A Pan Jezus tak im powie:

Wy się wcale nie lękajcie,
Nie ma się tu czego bać.
To "JA JESTEM'', nie pękajcie,
Krzywda się nie może stać.

Pomóż nam, jak Ty Piotrowi,
Przyjść do Ciebie mimo burz.
Daj nam wiarę, być gotowym,
Na spotkanie z Tobą już.

Autor: Bogdan Mroziński 

 

XVIII Niedziela Zwykła w Roku A

PRZEMIANA Mt 17, 1 - 9: "Rabbi dobrze że tu jesteśmy"

Jezus zabrał Piotra, Jana i Jakuba,
Wyprowadził ich na górę wysoką.
Z dala od ludzi się z nimi udał,
Przemienił się przy nich, swą mocą.

Jego twarz zajaśniała niczym słońce,
A szaty stały się jako śnieg białe.
Zjawił się Mojżesz i Eliasz - prorocy,
Którzy o Jego odejściu rozmawiali.

Wtedy Piotr powiedział te oto słowa:
Chcemy w tym miejscu trzy namioty,
Dla Ciebie, Mojżesza i Eliasza, zbudować.
Z zachwytu takiej nabrali ochoty.

A z obłoku odezwał się taki głos:
"TO JEST MÓJ SYN UMIŁOWANY,
JEGO SŁUCHAJCIE", to jest - Wielki Ktoś.
Przez Boga samego dla ludzi dany.

Przez Jezusa przemienienie,
Które wskazał uczniom swoim,
Niech obudzi w nas pragnienie
Przemienienia w życiu moim.

Autor: Bogdan Mroziński

 

XVII Niedziela Zwykła w Roku A

SKARB Mt 13, 44 - 52: "Królestwo Boże to skarb"

Wielkim skarbem jest Królestwo,
Do niego Jezus nawiązuje.
To dla niego oddaj wszystko,
Ono zawsze procentuje.

Skarb ukryty w pewnej roli
Znalazł człowiek, ku uciesze.
Sprzedał wszystko - swoje pole
I zakupić go pospieszył.

Sieć rzucona w wody morza
Jest odbiciem tego skarbu.
Gdy jest ona napełniona,
Dobre wybierz - złe daj czartu.

Kiedy przyjdzie koniec świata,
Wówczas zjawią się anieli
I oddzielą - by nie bratać,
Złych i dobrych - tak podzielić.

Jedni pójdą wprost do nieba,
W poczet świętych policzeni.
Drudzy cierpieć będą biedę,
W ogniu piekła zanurzeni.

Autor: Bogdan Mroziński

 

XVI Niedziela Zwykła w Roku A

DOBRE ZIARNO Mt 13, 24 - 43: "Siewcą ziarna jest Syn Człowieczy"

 

Mówił do nich w przypowieściach,
Lecz nie wszystko zrozumieli.
W nich zawarte były treści,
Które trudno w życie wcielić.

Zasiał ziarno człowiek w polu,
Przecież czyste było ponoć,
Lecz prócz zboża na tej roli
Chwast zagłuszył zboże ono.

Słudzy pana zapytali:
Czy usunąć mamy chwasty?
Takie słowa otrzymali:
Ma do żniwa róść i basta.

Kiedy przyjdzie pora żniwa,
Oddzielicie chwast od zboża.
Zboże weźcie do spichlerza,
Chwasty w ogniu spalić można.

Siewcą Słowa jest Syn Boży,
Który sieje dobre ziarno.
Szatan, żeby Mu dołożyć,
Chwast niezgody sieje darmo.

Kiedy przyjdzie koniec czasów,
Pan oddzieli w jednej chwili
Dobre ziarno od złych chwastów,
Takich, którzy zło czynili.

autor: Bogdan Mroziński

 

 

XV Niedziela Zwykła w Roku A

SIEW  I  PLONY Mt 13, 1 - 23: "Kto ma uszy niechaj słucha"

Jezus usiadł nad jeziorem,
Bo zgromadził wokół ludzi.
Musiał z łodzi pod naporem,
Mówić do nich prosto z łodzi.

Wyszedł siewca rzucać ziarno,
Tak rozpoczął Swoje Słowo.
Jedno padło w ziemię czarną,
I wydało piękny owoc.

Inne padło koło drogi,
Jeszcze inne na kamienie.
Los był dla nich bardzo srogi,
Nie przyniosły pożywienia.

Te wśród cierni zagłuszone,
Nie puściły swych korzeni.
Nie przyniosły również plonu,
Tego się nie dało zmienić.

Kto ma uszy niechaj słucha,
Co w tym Słowie jest zawarte.
Na głos Boga nie bądź głuchy,
Lecz na Niego wciąż otwarty.

 

Niech ci Słowa nie przesłania,
Troski świata, czy bogactwo.
Plon stokrotny wydaj Panu,
Swoim życiem, daj świadectwo.    
    
Autor: Bogdan Mroziński